هرساله سوم خرداد ماه سالروز آزادسازی خرمشهر می باشد.

یادداشت عباس مصدقی رزمنده هشت سال دفاع مقدس و دفاع از حرم به همین مناسبت:

این عملیات در ساعت دوازده و سی دقیقه نیمه شب روز جمعه دهم اردیبهشت ماه سال ۱۳۶۱ با رمز یا علی بن ابیطالب چون مناسبت داشت، با ولادت حضرت امیر لذا این رمز را انتخاب کردند و عملیات انجام شد.

اما عوامل پیروزی خرمشهر در این عملیات چند چیز بود. عامل اول الهامات الهی بود شما نگاه کنید یکطرف، دشمن ما ژنرال های بسیار قوی، فرماندهان کارکشته، مستشاران کارکشته جنگ جهانی دوم مثل ابو غزاله که وزیر دفاع مصر بود آمده بود در بصره و نیرو ها را در خرمشهر هدایت می کرد. طرف دیگر وقتی نگاه می کنیم، می بینیم بسیجی گمنام است. فرمانده گردانش گمنام مثل شهید علی اصغر سرافراز از فرماندهان بزرگ که من از نزدیک با این شهید بزرگوار آشنایی دیرینه داشتم. فرمانده لشکرمان گمنام بود. مردانی بود که دوره های جنگ را در پادگان های نظامی شوروی و فرانسه ندیده بودند اما شجاع بودن، نترس بودن، باایمان بودن، سنشان به سی نمی رسید. بین بیست تا بیست و پنج بود اما شجاع بودند. عامل دوم ایمان بچه های ما بود که اولین نشانه ی ایمان انضباط است. انظباط بر پایه ایمان است. بر مبنای تکلیف هست. این مهم است که رزمندگان ما انضباطش بر مبنای تکلیف بود. گفتند برای ما تکلیف است که این جا بایستیم این خاک ریز را حفظ کنیم. خرمشهر باید آزاد شود اما انضباطی که در دشمن ما بود انضباطش بر پایه تنبیه و تشویق بود ارتش دنیا، ارتش دشمن ما، انضباطش بر مبنای تنبیه و تشویق بود. در همین عملیات بیت المقدس، وقتی فرمانده گردان ما به شهادت رسید، همه نیروها بیشتر مقاومت کردند. گفتند حالا که فرمانده به شهادت رسیده، ما عقب نشینی نمی کنیم. ما پا روی خون این فرمانده نمی گذاریم. هر کدامشان محکم تر نسبت به گذشته ایستادند، گفتند تکلیف ما است. چرا؟ چون انضباطشان بر مبنای ایمان بود. نه بر مبنای تنبیه و تشویق لذا وقتی فرمانده هم شهید شد نفر بعدی که جانشین بود، امر می کرد همه اطاعت می کردند. فرمانده گروهان که شهید می شد، نیروهای تحت امرش عقب نشینی نداشتند، مقاومت می کردند اما در لشکر دشمن ما اینطور نبود. وقتی فرمانده کشته می‌شد، دیگر نیروها فرار می کردند، عقب نشینی می کردند، شکست را برای خودشان حتمی می دیدند.

عامل سوم که مهم است برای آزادی خرمشهر تجربه هایی بود که ما در عملیات ثامن الائمه، عملیات طریق القدس و عملیات فتح المبین به دست آوردیم و این تجربه، تجربه ارزشمندی بود و ما برای این تجربه چند هزار شهید داده بودیم در عملیات ثامن الائمه، طریق القدس، فتح المبین که توانستیم این تجربه را به دست بیاوریم. پس عامل سوم تجربه هایی بود که در عملیات فتح المبین، طریق القدس و ثامن الائمه به دست آوردیم. چهارمین عامل، ابتکاراتی که در عملیات بیت المقدس به کار بسته شد و از جایی عملیات شد که دشمن انتظار نداشت دشمن باورش نمی شد که از آن جاهایی که غیر ممکن است بتواند ایران عبور کند. می دانید که خرمشهر تا آبادان صد و چهل کیلومتر بود. راه خاکی است. دشمن همه تجهیزاتی آورده و دپو کرده بود جلوی اهواز هر پنج کیلومتر ده کیلومتر کانال زده بود. این کانال ها پر از تله انفجاری بود. سیم خاردار بود، ضدهوایی بود، تانک بود یک طرف هم که رودخانه کارون بود. در نتیجه ایران توانست از میانه رودخانه کارون از رودخانه کارون بگذرد و سرپل را بگیرد. وارد خط دشمن شود و در قلب دشمن نفوذ پیدا کند یعنی این جاده اهواز خرمشهر که صد و چهل کیلومتر بود. از وسط آن که هفتاد کیلومتر از رودخانه کارون نفوذ کرد و رفت بین دو سپاه دشمن که یک طرفش اهواز بود یک طرفش خرمشهر جدایی بیندازد و نفوذ پیدا کند.

عامل پنجم هم وحدت بین ارتش و سپاه و نیروهای بسیج بود. عملیات بیت المقدس از دهم اردیبهشت شروع شد تا روز سوم خردادماه روز سوم خرداد خرمشهر آزاد شد در این عملیات جمهوری اسلامی ایران موفق شد نوزده هزار و هفت صد نفر از نظامیان عراقی را به اسارت در بیاورد شانزده هزار نفر از ارتش بعثی کشته شدند. بیش از پنج هزار و چهارصد کیلومتر از خاک جمهوری اسلامی ایران آزاد شد. شهر خرمشهر هویزه پادگان حمید آزاد شد و دیگر اهواز در تیررس گلوله های دشمن نبود در این عملیات بیست فروند هواپیمای دشمن سرنگون شد همین طور که عرض کردم نوزده هزار اسیر خیلی زیاد هست از میان این اسرای عراقی هفت هزار نفرشان اسیر غیر عراقی بود از سودان بود از مصر بود از اردن بود که اومده بودند در عراق در سپاه دشمن ما علیه ما می جنگیدند.